किरण गुरव हे समकालीन मराठी साहित्यातील प्रतितयश आणि बहुचर्चित लेखक मानले जातात. त्यांच्या लेखनशैलीत जीवनातील सूक्ष्म निरीक्षणांची ताकद, ग्रामीण वास्तवाचे भान आणि मानवी नात्यांमधील गूढतेची जाण सहज दिसून येते.
त्यांना साहित्य अकादमी पुरस्कार प्राप्त झाल्यामुळे त्यांच्या प्रतिभेला राष्ट्रीय पातळीवर मान्यता मिळाली आहे. त्यांच्या लेखणीतून उमटलेली प्रत्येक निर्मिती वाचकांच्या मनावर खोल ठसा उमटवते. विशेषतः ‘राखीव सावल्यांचा खेळ’ हा कथासंग्रह वाचक आणि समीक्षक यांच्यात व्यापक चर्चेचा विषय ठरला. या संग्रहातील कथा केवळ कथनकापुरत्या मर्यादित न राहता, समाजातील बदलत्या मूल्यांची आणि मानवी मानसिकतेची वेधक मांडणी करतात.
त्यांची ‘जुगाड’ ही कादंबरी मराठी साहित्यातील एक विशेष महत्त्वाची निर्मिती मानली जाते. या कादंबरीत त्यांनी ग्रामीण वास्तव, संघर्षशील समाज आणि आशावादी दृष्टिकोन यांची एकत्रित मांडणी केली आहे. जुगाडमध्ये मांडलेले पात्रांचे जीवनसंघर्ष, त्यांचे तग धरण्याचे धैर्य आणि नवनव्या मार्गांचा शोध घेण्याची वृत्ती यामुळे ही कादंबरी सामान्य वाचकांच्या आयुष्याशी नाते सांगते.
गुरव यांचे साहित्य केवळ वाचनापुरते नसून विचारांना चालना देणारे आहे. त्यांच्या लेखनात कथनक, भाषा आणि आशय या तिन्हींचे परिपूर्ण संतुलन दिसून येते. म्हणूनच ते केवळ पुरस्कारप्राप्त लेखक न राहता, नवनिर्मितीचा ध्यास घेतलेला एक संवेदनशील साहित्यकार म्हणून ओळखले जातात.
